Durk Wabes Visser

Durk Wabes Visser is geboren op 28 okt. 1867 te Koudum als zoon van Wabe Pieters Visser en Jeltje Durks Jaarsma. Hij trouwde voor de eerste keer op 26 mei 1892 met Hendrikje Wybrands, geb. 1868 te Stavoren, dochter van Heye Wybrands en Durkje Klazes Visser. Durk Wabes Visser, trouwde voor de tweede keer op 15 juli 1904 met Ybeltje Schakel, geb. 1884 te Gaastmeer, dochter van Douwe Schakel en Marijke Bouma.

Durk stamt af van Dirk Pieters Visser (1766-1843), die visserman was bij de Koudumer Zijl. Ybeltje Schakel is een nakomeling van Douwe Pieters Schakel, een volle broer van genoemde Dirk P. Visser.

Durk Visser en Hendrikje Wybrands kregen twee zonen:

1. Wabe, geboren op 30 juli 1893. Wabe trouwde Hilly Maatjes en werd schoolmeester in Zuid Holland, zie hieronder.

2. Heye, geboren 26 januari 1895. Hij was getrouwd, maar er waren geen kinderen. Heye had een winkel in Groningen.

Uit het tweede huwelijk zijn drie dochters geboren:

3. Marijke (1904), ook Marie, trouwde mei Jouke Sjoukes van der Veer, bakker aan de Hoofdstraat in Koudum.

4. Jeltje (1911) trouwde met Roelof Fekkes Venema, boer te Koudum.

5. Tietje / Tiete trouwde met Sybren Haitzes de Jong, manufacturier te Koudum.

Wabe Pieters Visser (1840-1921), boer bij de Zijl te Koudum en vader van Durk Wabes.

Durk Wabes Visser als militair. Rechts Ybeltje Schakel.

Durk Wabes Visser (1867-1961), rechts Ybeltje Visser-Schakel (1884-1945).

Ybeltje Visser-Schakel (l) met haar schoonzuster Fopje Hoekema-Visser en rechts Durk en Ybeltje met achter in het midden hun dochter Tiete met twee "útfanhúzers".

Foto ter gelegenheid van het huwelijk van Jouke van der Veer, bakker te Koudum en Marie Visser; staand v.l.n.r.: Hilly Maatjes, Wabe Visser, bruidspaar Jouke van der Veer en Marijke (Marie) Visser, Gerbrich van der Veer en nicht Tine van der Veer. Zittend v.l.n.r.: Durk Wabes Visser, Ybeltje Visser-Schakel, Jeltje Visser, Tiete Visser, Sjouke Joukes van der Veer en Feikje van der Veer-Wouda.

Links de trouwfoto van Wabe D. Visser en Hilly Maatjes, rechts Wabe en Hilly en hun kinderen Hilly en Durk bij hun huis in Zevenhuizen Z.H. De jongste, André, stiet net op dizze foto.

 

Fersetsman Durk Andreas Visser, berne Voorburg 25 sept. 1921 en stoarn konsintraasjekamp Neuengamme 20 jan. 1943, soan fan Wabe Durks Visser en Hilly Maatjes.

 

 

Syn jongere broer André is nei de arrestaasje ûnderdûkt. Hy soe yn Koudum tahôlden hawwe en hjir nei eigen sizzen yn jannewaris 1945 tsjoege fan- as belutsen west hawwe by de likwidaasje fan in ferrieder. It is de fraach of dit wier is want André wei doe heechút 17 jier. Nei de oarloch kaam er wol yn Koudum op besite by syn omke en tante Sybren-Tiete de Jong. Hy woe dan noait oer de Galamadammen ride om, sa sei er, der net oan herinnere te wurden.

Durk wenne yn Voorburg by syn âlden en gie yn Rotterdam nei de HTS (hjitte doe MTS). Mei troch it bombardemint op Rotterdam wie er fûl tsjin de Dútsers. Hij hie mei in fjouwertal klasgenoaten in fersetsgroepke oprjûchte dat him dwaande hâlde mei “sabotaazje”. Dit ploegje is ferrieden, want op 28 maaie 1942 kaam de Dútske plysje by skoalle om de fjouwer jongemannen. De konsjerzje hie him fan de domme hâlde moatten, mar hy wie meigeand en sei wêr’t yn wat klasse de jonges sieten en doe koenen hja gjin kant mear út en waarden meinaam. Earst nei it buro “Haagse Veer” en letter nei de finzenis yn Scheveningen. 
Heit Wabe, dy’t fan klasgenoaten heard hie fan de arrestaasje, koe him dêr ien kear wyks skjin guod bringe, mar mocht him net besykje want Durk moast earst sizze wa‘t mear belutsen wienen by dit ferset. Dat hie er direkt nei syn oppakken al wegere mei de wurden: "Een goede Nederlander verraadt zijn landgenoten niet" . En dus koe Wabe sûnder dat er syn soan sprutsen as sjoen hie wer fuort gean. Durk is oerbrocht nei "kamp Amersfoort" dêr’t in misdiedich belied wie. Hij moast bijgelyks yn te lytse klompen sân kroadsje fan it iene plak nei it oare. Oan soks en noch de helte slimmer hienen de wrede Dútse kampbeweitsers "aardichheid".
Op 5 desimber 1942 krigen Wabe en Hil berjocht fan Durk út Neuengamme. Dizze brief wie al begjin novimber ferstjoerd, mar efterhâlden. Yn it brief frege Durk om waarme klean want hij hie allinne in tin simmerpakje oan. Dit wie foar it earst dat Wabe en Hil hearden dat er yn Neuengamme siet. Hja ha doe mei de hiele buert (elts joech wat) in grut pakket makke en dat ferstjoerd nei Neuengamme.
Ein jannewaris komt der in plysje oan ‘e doar mei it boadskip dat Wabe Visser op it buro "Binnenhof" komme moast. Wabe fertroude it net, mar in kunde fan harren gie der hinne mar krige gjin gehoar. Visser moast sels komme en der hearde er dat Durk op 20 jannewaris 1943 ferstoarn wie. Hij krige in smel strookje papier dêr’t op stie dat Durk Visser ferstoarn wie en dêr stie by: as gefolch fan in "natuurlijke oorzaak na hartstilstand" -soks wie it altyd fansels-  ûnderskrean troch in arts.
Durk wie in sûne fint doe’t men him oppakte, dy’t ek tige oan sport die. Hja ha syn simmerpak weromkrigen. De kont fan de broek wie der hielendal útslein.
Jierren letter, Wabe wie stoarn yn 1974 wei en Hil dy’t it ferstjerren fan har soan Durk nea geastlik ferwurkje kinnen hat wie wei en doe is it hûs opromme en hat men op ‘e souder yn in kiste noch gasgranaten fûn, dy”t stellich fan Durk west ha.

Ynformaasje fan Hilly de Lange-Visser,  suster fan Durk, optekene troch Jelle R. de Jong.

Tietje (2 jaar) en Jeltje (8 jaar) en rechts Tiete Visser op achttienjarige leeftijd. 

Tiete met mem Ybeltje op de bank en Hilly van Wabe. Foto's uit de nalatenschap van Sybren en Tiete de Jong.