Hendrik en Froukje Ringma - Smits

Hendrik Ringma, vent melk uit met zijn, 'hûnnekarre', hondenkar in de Koudumer Hoofdstraat. Op het bovenraam van de winkeldeur links is de naam De Jong te lezen. Het zou best eens kunnen dat deze foto door Douwe van Noggeren is gemaakt (foto uit de collectie G. Koopmans, nu bij Tresoar).
Hendrik Ringma, geb. Franeker, 33 jaar, zoon van Pieter Ringma en Wikje Bouma, trouwt Koudum 14 okt. 1897 Froukje Smits, geb. Koudum, 22 jaar, dochter van Luitje Sibles Smits en Lammigjen Hendriks Kruis.
Hun kinderen:
1. Grietje, 29 maart 1898, trouwt Hartman Feenstra.
2. Pieter, 12 sept. 1899.
3. Luitje, 14 juli 1902.
4. Keimpe, 26 dec. 1904, trouwt Grietje Heeris uit Staveren.
5. Sibbele, 26 maart 1910, trouwt Grietje Schaper.
6. Douwe, 15 maart 1914, ovl. Uithoorn 11 nov. 1990, trouwt Alida Jacoba Mulder.

30 sept 1897, ondertrouwd: Hendrik Pieters Ringma en Froukje Luitjen Smits. Hendrik is enkele jaren smid geweest, maar ging failliet. Leeuwarder courant 2 okt. 1897, resp. 23 febr. 1900.

Snakke 6, voor 1952 was het adres C25, het huis van de Ringma's, hier woonden ten tijde van de foto de vrijgezelle broers Pieter en Luitje Ringma.

Ondanks de dreigende berichten in 1928 is het huis van de Ringma's niet ontruimd. 

 

Keimpe Ringma en Grietje Heeres

Keimpe Ringma en Grietje Heeris. Keimpe Ringma vangt een adelaar. Dit bericht stond in Hepkema's courant van 23 februari 1923.

20 sept. 1971, Griet Ringma - Schaper uit Amerika over met haar zoon Danny / Douwe, met tussen hen in omke Pieter Ringma. Griet is was getrouwd met Sibbele Ringma.

Griet bezocht ook omke Luitzen die aan het werk was op de tuin aan de Nieuweweg.

De bovenstaande 5 foto's zijn gemaakt door Tine Klein-Ferwerda, die de ook de teksten er achterop schreef.

Dit zijn Hartman Feenstra en Douwe Ringma (r). Hartman was getrouwd met Griet, een zuster van Douwe. Mogelijk is de foto gemaakt bij het skûtsjesilen in Grouw.

Dit is Douwe Ringma (1914-1990) , links omstreeks 1929, en rechts in 1973 met de Zundapp voor de plek waar zijn ouderlijk huis stond. Op de achtergrond de boerderij van de Fa. Munniksma.

Douwe Ringma met de ijscokar van bakkerij Van der Veer.

Douwe werkt eind vijftiger/begin zestiger jaren bij een grote wegenbouw firma Offringa (zie foto). Dit bedrijf voert allerlei bouwprojecten uit door heel Nederland. Tijdens zijn verblijf bij een gastgezin vlak bij Ouderkerk a/d Amstel ontmoet hij zijn aanstaande vrouw, Alida Jacoba Mulder. Hij is ondertussen al 46 jaar (in 1960) maar besluit toch in 1961 in het huwelijksbootje te stappen. Hij is vanaf dat moment ook stiefvader van twee jonge kinderen, 11 en 13 jaar.

Hij verruilt het reizend bestaan bij de wegenbouw in voor een vaste werkplek. Hij gaat werken in Uithoorn bij de Aalsmeerse Melk Centrale, AMC. Ondertussen is een woning betrokken in Bovenkerk. Zijn functie als stoker/machinist bij de melkfabriek betekent wisselende diensten: ’s nachts en ’s middags naar het werk. Na een kort verblijf in de eerste woning, waar de sloophamer al snel zijn werk verrichtte, verhuisde hij naar Amstelveen. Daar wonen zij op een mooie locatie langs het Amsterdamse bos. Na enkele jaren wordt de nachtelijke reis naar het werk in Uithoorn op de brommer langs de gevaarlijke Zijdelweg in de winter met sneeuw en ijs te veel van het goede. De strooiwagen komt ook pas een paar uurtjes later. Het bedrijf helpt ook een handje en kort daarna woont het gezin in een splinternieuw huis in Uithoorn. Van daar is het een maar een kort ritje naar het werk. Maar na iets minder dan vijf jaar huwelijk slaat het noodlot toe in zijn leven. Zijn vrouw overlijdt in 1966 plotseling na vijf weken in het nieuwe huis op 48-jarige leeftijd en dat betekent voor hem een onherstelbare, blijvende deuk in zijn geluk. Ook is er niet veel zorg voorhanden in die tijd. Met afwisselend potje koken door Douwe en de jongste uit het gezin komt er toch een zekere regelmaat op gang. Enige tijd later gaat zijn gezondheid achteruit en belandt hij in het ziekenhuis met hartproblemen. Daar herstelt hij min of meer van, maar de echte regelmaat en zin in het leven kan hij maar moeilijk oppakken. In 1979 gaat Douwe met pensioen. De personeelsadvertentie voor zijn opvolging is nog bewaard.

De jaren verstrijken en hij verhuist nog eenmaal naar een nieuw, klein seniorenflatje. De verhuizing gaat snel want zijn nieuwe onderkomen is aan de overkant van de straat. Helaas krijgt hij nog meer problemen met zijn gezondheid waardoor hij uiteindelijk zijn linkerbeen onder de knie moet missen. Dat betekent ook dat hij maar weinig uit huis komt en veel tijd besteedt aan zijn grote hobby, voetbal kijken op de televisie. Zondagmiddag was voor hem altijd een top moment om half vijf, want dan volgden de voetbaltoto uitslagen. Typerend van klank was altijd de stem van Mister 0 - 0 Frits van Turenhout. Tijdens de uitslagen ging de bril bovenop het hoofd en werd met spanning de uitslag met het formulier vergeleken. Hij genoot daar intens van en des te meer als zijn favoriete voetbalclub weer eens de wedstrijd gewonnen had. Douwe overlijdt op 11 november 1990 te Uithoorn op 76-jarige leeftijd. Bron: Erik de Vries, Noordwolde.